داره حسی تو من بیدار میشه، جهان هم مثل من بیکار میشه
مثل روزای اول حول میشم، دوباره قصه مون تکرار میشه
چقدر گفتم نرو بی عشق سخته، منو تا زنده ای یادت نمیره
تو سرگرم کسی بودی که میخواست، شده یک شب تو رو از من بگیره

اتفاق افتاد دست من نبود
من نفهمیدم چرا عاشق شدم
ساده تر از اونی که فکر میکنی
بی دلیل و بی هوا عاشق شدم

دنیا مارونخواست ماهم نخواستیم
بیرون بریم چرا تو دنیا وایسیم
بریم یه جا که خورشیدش دروغ نیس
اونجا که ماه میخنده بی فروغ نیس
اونجاییکه بی منته زمونه
زندگیرو بیسازیم عاشقونه
اونجایی که بی منته زمونه
زندگی رو میسازیم عاشقونه

چقدر خوبه که تو هستی
چقدر خوبه تورو دارم
چقدر خوبه که از چشمات میتونم شعر بردارم
تو که دلواپسم میشی همه دلواپسیم میره
شاید این واسه تو زوده یا شاید واسه من دیره
واست زوده بفهمی من چرا آواره ی دردم
واسم دیره ازاین خلوت به شهرعشق برگردم
واسم دیره پشیمون شم چه خوبه با تو شب گردی

فرصت ما تمووم شده بایدازاین قصه بریم
فرقی نداره من و تو کدوممون مقصریم
خاطره هارو یادمه لحظه به لحظه مو به مو
هیچی رو یاد من نیار اونقدر خرابم که نگو
بد بودم وبدترشدم میرم با پاهای خودم
میرم نمیدونم کجا آخ کم آوردم به خدا
دلگیرم از دست خودم کاش عاشقت نمیشدم 
هرجوری میخواستم نشد از غم یه ذرم کم نشد